بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگی است
﴿۱﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا اللّٰهُ، یَا رَحْمٰنُ، یَا رَحِیمُ، یَا کَرِیمُ، یَامُقِیمُ، یَا عَظِیمُ، یَا قَدِیمُ، یَا عَلِیمُ، یَا حَلِیمُ، یَا حَکِیمُ، سُبْحانَکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ.
(١) خدایا از تو میخواهم به نامت، ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای بزرگمنش مهماننواز، ای پایدار، ای بزرگ، ای دیرینه، ای دانا، ای شکیبا، ای فرزانه، منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ما را از آتش برهان ای پروردگار من.
﴿٢﴾ یَا سَیِّدَ السَّاداتِ، یَا مُجِیبَ الدَّعَواتِ، یَا رَافِعَ الدَّرَجَاتِ، یَا وَلِىَّ الْحَسَناتِ، یَا غَافِرَ الْخَطِیئاتِ، یَا مُعْطِىَ الْمَسْأَلاتِ، یَا قابِلَ التَّوْباتِ، یَا سَامِعَ الْأَصْواتِ، یَا عَالِمَ الْخَفِیِّاتِ، یَا دَافِعَ الْبَلِیِّاتِ.
(٢) ای سرور سروران، ای اجابتکنندۀ دعاها، ای بلندیبخش رتبهها، ای سرپرست نیکیها، ای آمرزنده از خطاها، ای عطابخش خواستهها، ای پذیرنده توبهها، ای شنونده نداها، ای دانای رازها، ای دورکننده بلاها.
﴿۳﴾ یَا خَیْرَ الْغافِرِینَ، یَا خَیْرَ الْفاتِحِینَ، یَا خَیْرَ النَّاصِرِینَ، یَا خَیْرَ الْحَاکِمِینَ، یَا خَیْرَ الرَّازِقِینَ، یَا خَیْرَ الْوَارِثِینَ، یَا خَیْرَ الْحَامِدِینَ، یَا خَیْرَ الذَّاکِرِینَ، یَا خَیْرَ الْمُنْزِلِینَ، یَا خَیْرَ الْمُحْسِنِینَ.
(٣) ای بهترین آمرزندگان، ای بهترین گشایش گران، ای بهترین یاوران، ای بهترین داوران، ای بهترین روزی دهندگان، ای بهترین وارثان، ای بهترین ستایشگران، ای بهترین یادآوران، ای بهترین فرستندگان، ای بهترین نیکوکاران.
﴿۴﴾ یَا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ، یَا مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَالْکَمالُ، یَا مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَالْجَلالُ، یَا مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعالِ، یَا مُنْشِئَ السَّحابِ الثِّقالِ، یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الِْمحالِ، یَا مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسابِ، یَا مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقابِ، یَا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ، یَا مَنْ عِنْدَهُ أُمُّ الْکِتابِ.
(4) ای آنکه توانمندی و زیبایی فقط ویژه اوست، ای آنکه توانایی و تام و تمامی فقط ویژه اوست، ای آنکه فرمانروایی و عظمت فقط ویژه اوست، ای آنکه اوست بزرگ و برتر، ای پدیدآورنده ابرهای پرباران، ای آنکه او نیرومند و پرتوان است، ای آنکه حسابرسی چالاک است، ای آنکه کیفرش سخت و شدید است، ای آنکه پاداش نیک تنها نزد اوست، ای آنکه دفتر هستی نزد اوست.
﴿۵﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا حَنَّانُ، یَا مَنَّانُ، یَا دَیَّانُ، یَا بُرْهانُ، یَا سُلْطانُ، یَا رِضْوانُ، یَا غُفْرانُ، یَا سُبْحانُ، یَا مُسْتَعانُ، یَا ذَا الْمَنِّ وَالْبَیانِ .
(5) خدایا! از تو میخواهم به نامت ای بسیار احسانکننده، ای عطوف و مهربان، ای پاداش دهنده، ای دلیل، ای فرمانروا، ای خشنودی، ای آمرزش، ای منزّه و پاک، ای یاری خواستهشده از او، ای صاحب نعمت و بیان.
﴿۶﴾ یَا مَنْ تَواضَعَ کُلُّ شَىْءٍ لِعَظَمَتِهِ، یَا مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَىْءٍ لِقُدْرَتِهِ، یَا مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَىْءٍ لِعِزَّتِهِ، یَا مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَىْءٍ لِهَیْبَتِهِ، یَا مَنِ انْقادَ کُلُّ شَىْءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ، یَا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ مِنْ مَخافَتِهِ، یَا مَنْ قامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ، یَا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ، یَا مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ، یَا مَنْ لَایَعْتَدِى عَلىٰ أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ.
(6) ای آنکه همه در برابر عظمتش فروتن، ای آنکه همه در برابر قدرتش تسلیم، ای آنکه همه در برابر توانمندیاش خوار، ای آنکه همه در برابر حرمت و ارجمندیاش فروتن، ای آنکه همه از ترسش فرمانبردار، ای آنکه کوهها از بیمش شکافته، ای آنکه آسمانها به امرش بر پا، ای آنکه زمینها به اجازهاش بر جا، ای آنکه رعد همراه با ستایشش تسبیحگو است، ای آنکه بر اهل مملکتش ستم نمیکند.
﴿۷﴾ یَا غافِرَ الْخَطایا، یَا کاشِفَ الْبَلایا، یَا مُنْتَهَى الرَّجایَا، یَا مُجْزِلَ الْعَطایَا، یَا واهِبَ الْهَدایَا، یَا رازِقَ الْبَرایا، یَا قَاضِىَ الْمَنایا، یَا سَامِعَ الشَّکَایا، یَا بَاعِثَ الْبَرایا، یَا مُطْلِقَ الْأُسارىٰ.
(٧) ای درگذرنده از خطاها، ای برطرف کننده بلاها، ای اوج امیدواریها، ای بسیار دهنده عطاها، ای بخشنده هدایا، ای روزیرسان آفریدهها، ای برآورنده آرزوها، ای شنوای گلایهها، ای برانگیزنده بندگان، ای آزادکنندۀ اسیران.
﴿۸﴾ یَا ذَا الْحَمْدِ وَالثَّناءِ، یَا ذَا الْفَخْرِ وَالْبَهاءِ، یَا ذَا الْمَجْدِ وَالسَّناءِ، یَا ذَا الْعَهْدِ وَالْوَفاءِ، یَا ذَا الْعَفْوِ وَالرِّضاءِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَالْعَطَاءِ، یَا ذَا الْفَصْلِ وَالْقَضاءِ، یَا ذَا الْعِزِّ وَالْبَقاءِ، یَا ذَا الْجُودِ وَالسَّخاءِ، یَا ذَا الْآلاءِ وَالنَّعْماءِ.
(٨) ای صاحب سپاس و ستایش، ای صاحب فخر و زیبایی، ای صاحب بزرگواری و والایی، ای صاحب پیمان و وفا، ای صاحب گذشت و رضا، ای صاحب بخشش و عطاء، ای صاحب دادرسی و داوری، ای صاحب توانمندی و پایداری، ای صاحب کرم و بخشش، ای صاحب عطاها و نعمتها.
﴿۹﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مانِعُ، یَا دافِعُ، یَا رافِعُ، یَا صانِعُ، یَا نافِعُ، یَا سامِعُ، یَا جامِعُ، یَا شافِعُ، یَا واسِعُ، یَا مُوسِعُ.
(٩) خدایا از تو میخواهم به نامت ای بازدارنده، ای دور کننده، ای بردارنده، ای سازنده، ای سودبخش، ای شنوا، ای گرد آورنده، ای شفاعتکننده، ای گسترده بخشش، ای وسعت بخش.
﴿۱۰﴾ یَا صانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ، یَا خالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ، یَا رازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ، یَا مالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ، یَا کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ، یَا فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ، یَا رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ، یَا نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ، یَا سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ، یَا مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ.
(١٠) ای سازنده هر ساخته، ای آفریننده هر آفریده، ای روزیبخش هر روزیخوار، ای صاحب هر بنده و برده، ای برطرفکنندۀ هر غم و اندوه، ای آرامش بخش هر اندوهگین، ای مهرورز بر هر مهرجو، ای یاور هر بییاور، ای پردهپوش هر کاستی، ای پناه هر رانده.
﴿۱۱﴾ یَا عُدَّتِى عِنْدَ شِدَّتِى، یَا رَجَائِى عِنْدَ مُصِیبَتِى، یَا مُؤْ نِسِى عِنْدَ وَحْشَتِى، یَا صَاحِبِى عِنْدَ غُرْبَتِى، یَا وَلِیِّى عِنْدَ نِعْمَتِى، یَا غِیاثِى عِنْد کُرْبَتِى، یَا دَلِیلِى عِنْدَ حَیْرَتِى، یَا غَنائِى عِنْدَ افْتِقارِى، یَا مَلْجَئِى عِنْدَ اضْطِرارِى، یَا مُعِینِى عِنْدَ مَفْزَعِى.
(١١) ای توشهام در سختی، ای امیدم در ناگواری، ای همدمم در وحشت، ای همرهم در غربت، ای سرپرستم در نعمت، ای فریادرسم در گرفتاری، ای رهنمایم در سرگردانی، ای توانگریام در تنگدستی، ای پناهم در ناچاری و درماندگی، ای مدد رسانم در هراس و دلنگرانی.
﴿۱۲﴾ یَا عَلَّامَ الْغُیُوبِ، یَا غَفَّارَ الذُّنُوبِ، یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ، یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ، یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ، یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ، یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ، یَا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ، یَا مُنَفِّسَ الْغُمُومِ.
(١٢) ای دانای نهانها، ای آمرزنده گناهان، ای پردهپوش عیبها، ای برطرفکننده اندوهها، ای دگرگونساز دلها، ای پزشک دلها، ای روشنیبخش دلها، ای همدم جانها، ای گرهگشای اندوهها، ای گشایشگر دلتنگیها.
﴿۱۳﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا جَلِیلُ، یَا جَمِیلُ، یَا وَکِیلُ، یَا کَفِیلُ، یَا دَلِیلُ، یَا قَبِیلُ، یَا مُدِیلُ، یَا مُنِیلُ، یَا مُقِیلُ، یَا مُحِیلُ.
(١٣) خدایا! از تو میخواهم به نامت ای بزرگ، ای زیبا، ای کارگزار، ای سرپرست، ای راهنما، ای ضامن، ای گرداننده، ای عطابخش، ای درگذرنده، ای نقشه دهنده.
﴿۱۴﴾ یَا دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ، یَا غِیاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ، یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، یَا جارَ الْمُسْتَجِیرِینَ، یَا أَمانَ الْخَائِفِینَ، یَا عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ، یَا رَاحِمَ الْمَساکِینَ، یَا مَلْجَأَ الْعَاصِینَ، یَا غافِرَ الْمُذْنِبِینَ، یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ.
(١4) ای رهنمای رهجویان، ای مدد رس مددجویان، ای فریادرس فریادخواهان، ای پناه پناهندگان، ای ایمنیبخش هراسندگان، ای یاور مؤمنان، ای مهرورز بر خاک نشستگان، ای پناه عصیانگران، ای آمرزنده گنهکاران، ای اجابتکننده دعای بیچارگان و درماندگان.
﴿۱۵﴾ یَا ذَا الْجُودِ وَالْإِحْسانِ، یَا ذَا الْفَضْلِ وَالْامْتِنانِ، یَا ذَا الْأَمْنِ وَالْأَمانِ، یَا ذَا الْقُدْسِ وَالسُّبْحانِ، یَا ذَا الْحِکْمَةِ وَالْبَیانِ، یَا ذَا الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ، یَا ذَا الْحُجَّةِ وَالْبُرْهانِ، یَا ذَا الْعَظَمَةِ وَالسُّلْطَانِ، یَا ذَا الرَّأْفَةِ وَالْمُسْتَعانِ، یَا ذَا الْعَفْوِ وَالْغُفْرانِ.
(١5) ای صاحب جود و نیکی، ای صاحب بخشش و عطا، ای صاحب امن و امان، ای صاحب قدس و پاکی، ای صاحب حکمت و بیان، ای صاحب مهربانی و خشنودی، ای صاحب حجّت و برهان، ای صاحب عظمت و سلطنت و قدرت، ای صاحب مهر و ای یاری خواستهشده، ای صاحب گذشت و آمرزش.
﴿۱۶﴾ یَا مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ إِلٰهُ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ خالِقُ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ قادِرٌ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ، یَا مَنْ هُوَ یَبْقىٰ وَیَفْنىٰ کُلُّ شَىْءٍ.
(١6) ای آنکه پروردگار همه اوست، ای آنکه معبود همه اوست، ای آنکه آفریننده همه اوست، ای آنکه سازنده همه اوست، ای آنکه پیش از همه بود، ای آنکه بعد از همه هست، ای آنکه از هر چیز برتر است، ای آنکه به همهچیز داناست، ای آنکه بر هر کاری توانا است، ای آنکه او همیشگی است و همهچیز رفتنی است.
﴿۱۷﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُؤْمِنُ، یَا مُهَیْمِنُ، یَا مُکَوِّنُ، یَا مُلَقِّنُ، یَا مُبَیِّنُ، یَا مُهَوِّنُ، یَا مُمَکِّنُ، یَا مُزَیِّنُ، یَا مُعْلِنُ، یَا مُقَسِّمُ.
(١٧) خدایا! از تو میخواهم به نامت ای ایمنیبخش، ای چیره بر همه، ای هستیآفرین، ای تلقینکننده، ای روشنگر، ای آسانیبخش، ای توان ده، ای زینتبخش، ای نمایانگر، ای پخشکن.
﴿۱۸﴾ یَا مَنْ هُوَ فِى مُلْکِهِ مُقِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى سُلْطانِهِ قَدِیمٌ، یَا مَنْ هُو فِى جَلالِهِ عَظِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ عَلَىٰ عِبادِهِ رَحِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَىْءٍ عَلِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَلِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ کَرِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى صُنْعِهِ حَکِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى لُطْفِهِ قَدِیمٌ.
(١٨) ای آنکه در فرمانرواییاش پابرجاست، ای آنکه در پادشاهیاش دیرینه است، ای آنکه در شکوهش بزرگ است، ای آنکه بر بندگانش مهربان است، ای آنکه به هر چیز داناست، ای آنکه بر نافرمانان بردبار است، ای آنکه بر امیدواران مهمان نواز است، ای آنکه در آفرینشش استوار کار است، ای آنکه در حکمتش مهر ورز است، ای آنکه در مهرش دیرینه است.
﴿۱۹﴾ یَا مَنْ لَایُرْجىٰ إِلّا فَضْلُهُ، یَا مَنْ لَایُسْأَلُ إِلّا عَفْوُهُ، یَا مَنْ لَایُنْظَرُ إِلّا بِرُّهُ، یَا مَنْ لَایُخافُ إِلّا عَدْلُهُ، یَا مَنْ لَایَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ، یَا مَنْ لَاسُلْطانَ إِلّا سُلْطانُهُ، یَا مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ رَحْمَتُهُ، یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ، یَا مَنْ أَحاطَ بِکُلِّ شَىْءٍ عِلْمُهُ، یَا مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ.
(١٩) ای آنکه جز به احسانش امید نیست، ای آنکه جز گذشتش خواهش نشود، ای آنکه جز به نیکیاش چشم ندوزند، ای آنکه جز از دادگریاش نهراسند، ای آنکه پایدار نماند جز فرمانرواییاش، ای آنکه جز سلطنتش سلطنتی نیست، ای آنکه رحمتش همه چیز را فرا گرفته، ای آنکه رحمتش بر خشمش پیشی گرفته، ای آنکه دانشش همه را فرو گرفته، ای آنکه هیچکس همانندش نیست.
﴿۲۰﴾ یَا فارِجَ الْهَمِّ، یَا کَاشِفَ الْغَمِّ، یَا غَافِرَ الذَّنْبِ، یَا قَابِلَ التَّوْبِ، یَا خَالِقَ الْخَلْقِ، یَا صَادِقَ الْوَعْدِ، یَا مُوفِىَ الْعَهْدِ، یَا عَالِمَ السِّرِّ، یَا فَالِقَ الْحَبِّ، یَا رَازِقَ الْأَنامِ.
(٢٠) ای از بین برنده اندوه، ای برطرف کننده غم، ای آمرزنده گناه، ای پذیرنده توبه، ای آفریننده آفریدگان، ای راست وعده، ای وفادار به پیمان، ای دانای راز نهان، ای شکافنده دانه، ای روزی دهنده بندگان.
﴿۲۱﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَلِىُّ، یَا وَفِىُّ، یَا غَنِىُّ، یَا مَلِىُّ، یَا حَفِىُّ، یَا رَضِىُّ، یَا زَکِىُّ، یَا بَدِىُّ، یَا قَوِىُّ، یَا وَلِىُّ.
(٢١) خدایا! از تو خواستارم به نامت ای والا، ای کاملکننده، ای توانگر، ای توانا، ای دانایکامل، ای خشنود، ای پاک، ای نمایان، ای قدرتمند، ای صاحب.
﴿۲۲﴾ یَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ، یَا مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ، یَا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ، یَا مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ، یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ، یَا حَسَنَ التَّجاوُزِ، یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ، یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ، یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوىٰ، یَا مُنْتَهىٰ کُلِّ شَکْوىٰ.
(٢٢) ای آنکه زیبایی را پدیدار نمودی، ای آنکه زشتی را پوشاندی ای آنکه بر گناه سرزنش نکردی، ای آنکه پردهدری ننمودی، ای که گذشتت بزرگ، ای که نیکو درگذری، ای آمرزشت فراگیر، ای دستت به مهر گشوده، ای شنوای هر راز، ای سرانجام هر گلایه.
﴿۲۳﴾ یَا ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ، یَا ذَا الرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ، یَا ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ، یَا ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ، یَا ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ، یَا ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ، یَا ذَا الْکَرامَةِ الظَّاهِرَةِ، یَا ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ، یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ، یَا ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ.
(٢٣) ای دارای نعمت فراوان، ای دارای رحمت فراگیر، ای دارای احسان آغازین، ای دارای حکمت رسا، ای دارای نیروی کامل برازنده، ای دارای برهان قطعی، ای دارای بزرگمنشی و بخشندگی آشکار، ای دارای توانمندی پایدار، ای دارای توان استوار، ای دارای عظمت بلندپایه.
﴿۲۴﴾ یَا بَدِیعَ السَّمَاواتِ، یَا جَاعِلَ الظُّلُماتِ، یَا رَاحِمَ الْعَبَراتِ، یَا مُقِیلَ الْعَثَراتِ، یَا سَاتِرَ الْعَوْراتِ، یَا مُحْیِىَ الْأَمْواتِ، یَا مُنْزِلَ الْآیاتِ، یَا مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ، یَا مَاحِىَ السَّیِّئاتِ، یَا شَدِیدَ النَّقِماتِ.
(٢4) ای پدیدآورنده آسمانها، ای برنهنده تاریکیها، ای رحم کننده اشکهای ریزان، ای درگذرنده از لغزشها، ای پوشنده زشتیها، ای زندگیبخش مردگان، ای فرود آورنده آیات، ای دوچندان کننده خوبیها، ای ناپدیدکننده بدیها، ای سخت شکنجه.
﴿۲۵﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا مُصَوِّرُ، یَا مُقَدِّرُ، یَا مُدَبِّرُ، یَا مُطَهِّرُ، یَا مُنَوِّرُ، یَا مُیَسِّرُ، یَا مُبَشِّرُ، یَا مُنْذِرُ، یَا مُقَدِّمُ، یَا مُؤَخِّرُ.
(٢5) خدایا! از تو درخواست میکنم به نامت ای صورتگر، ای سنجیده کار، ای گرداننده، ای پاک کننده، ای روشنیبخش، ای آسانکننده، ای مژده ده، ای بیم ده، ای پیشآور، ای پسآور.
﴿۲۶﴾ یَا رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرامِ، یَا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرامِ، یَا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ، یَا رَبَّ الرُّکْنِ وَالْمَقامِ، یَا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ، یَا رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ، یَا رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرامِ، یَا رَبَّ النُّورِ وَالظَّلامِ، یَا رَبَّ التَّحِیَّةِ وَالسَّلامِ، یَا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِى الْأَنامِ.
(٢6) ای پروردگار خانه محترم، ای پروردگار ماه محترم، ای پروردگار کشور محترم، ای پروردگار رکن و مقام، ای پروردگار مشعرالحرام، ای پروردگار مسجد الحرام، ای پروردگار زمان بیرون آمدن از احرام و وقت احرام بستن، ای پروردگار روشنی و تاریکی، ای پروردگار درود و سلام، ای پروردگار نیرو در مردم.
﴿۲۷﴾ یَا أَحْکَمَ الْحاکِمِینَ، یَا أَعْدَلَ الْعادِلِینَ، یَا أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ، یَا أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ، یَا أَحْسَنَ الْخالِقِینَ، یَا أَسْرَعَ الْحاسِبِینَ، یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ، یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ، یَا أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ، یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ.
(٢٧) ای داورترین داوران، ای دادگرترین دادگران، ای راستگوترین راستگویان، ای پاکترین پاکان، ای بهترین آفرینندگان، ای چابکترین حسابگران، ای شنواترین شنوندگان، ای بیناترین بینندگان، ای یاورترین یاوران، ای گرامیترین گرامیان.
﴿۲۸﴾ یَا عِمادَ مَنْ لَاعِمادَ لَهُ، یَا سَنَدَ مَنْ لَاسَنَدَ لَهُ، یَا ذُخْرَ مَنْ لَا ذُخْرَ لَهُ، یَا حِرْزَ مَنْ لَاحِرْزَ لَهُ، یَا غِیاثَ مَنْ لَاغِیاثَ لَهُ، یَا فَخْرَ مَنْ لَافَخْرَ لَهُ، یَا عِزَّ مَنْ لَاعِزَّ لَهُ، یَا مُعِینَ مَنْ لَامُعِینَ لَهُ، یَا أَنِیسَ مَنْ لَاأَنِیسَ لَهُ، یَا أَمانَ مَنْ لَاأَمانَ لَهُ.
(٢٨) ای تکیهگاه آنکه تکیهگاه ندارد، ای پشتیبان آنکه پشتیبان ندارد، ای اندوخته آنکه اندوختهای ندارد، ای پناه آنکه پناهی ندارد، ای فریادرس آنکه فریادرسی ندارد، ای افتخار آنکه افتخاری ندارد، ای توانمندی آنکه توان ندارد، ای مدد رسان آنکه یاوری ندارد، ای همدم آنکه همدمی ندارد، ای ایمنیبخش آنکه ایمنی ندارد.
﴿۲۹﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا عَاصِمُ، یَا قائِمُ، یَا دائِمُ، یَا راحِمُ، یَا سالِمُ، یَا حاکِمُ، یَا عالِمُ، یَا قاسِمُ، یَا قابِضُ، یَا باسِطُ.
(٢٩) خدایا! از تو میخواهم به نامت ای نگهدار، ای پایدار، ای پاینده، ای مهرورز، ای سلامتی بخش، ای داور، ای دانا، ای بخشکننده، ای بازگیر، ای فراخی بخش.
﴿۳۰﴾ یَا عاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ، یَا راحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ، یَا غافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ، یَا ناصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ، یَا حافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ، یَا مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ، یَا مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ، یَا صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ، یَا مُعِینَ مَنِ اسْتَعانَهُ، یَا مُغِیثَ مَنِ اسْتَغاثَهُ.
(٣٠) ای نگهدار آنکه از او نگهداری خواهد، ای مهربان بر آنکه از او مهر جوید، ای آمرزنده آنکه از او آمرزش خواهد، ای یاور آنکه از او یاری طلبد، ای حافظ آنکه از او حفاظت خواهد، ای نیکی کننده آنکه از او نیکی خواهد، ای راهنمای آنکه از او راهنمایی جوید، ای دادرس آنکه از او دادرسی خواهد، ای مددیار آنکه از او مدد جوید، ای فریادرس آنکه از او فریادرسی خواهد.
﴿۳۱﴾ یَا عَزِیزاً لَایُضامُ، یَا لَطِیفاً لَایُرامُ، یَا قَیُّوماً لَایَنامُ، یَا دائِماً لَا یَفُوتُ، یَا حَیّاً لَایَمُوتُ، یَا مَلِکاً لَایَزُولُ، یَا باقِیاً لَایَفْنىٰ، یَا عالِماً لَا یَجْهَلُ، یَا صَمَداً لَایُطْعَمُ، یَا قَوِیّاً لَایَضْعُفُ.
(٣١) ای عزیزی که خوار نگردد، ای لطیفی که دستاندازی نشود، ای پایداری که خواب او را درنیابد، ای پایندهای که فنا نپذیرد، ای زندهای که نمیمیرد، ای پادشاهی که از بین نمیرود، ای دائم و همیشگی که فانی نمیشود، ای دانایی که نادانی ندارد، ای بینیازی که خوراک نخواهد، ای توانایی که ناتوان نمیگردد.
﴿۳۲﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا أَحَدُ، یَا واحِدُ، یَا شاهِدُ، یَا ماجِدُ، یَا حامِدُ، یَا راشِدُ، یَا باعِثُ، یَا وارِثُ، یَا ضارُّ، یَا نافِعُ.
(٣٢) خدایا! از تو میخواهم به نامت ای یکتا، ای یگانه، ای گواه، ای بزرگوار، ای ستایش کننده، ای راهنما، ای برانگیزنده، ای میراث برنده، ای زیانرسان، ای سودبخش.
﴿۳۳﴾ یَا أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ، یَا أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ، یَا أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ، یَا أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ، یَا أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ، یَا أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ، یَا أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ، یَا أَ لْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ، یَا أَجَلَّ مِن کُلِّ جَلِیلٍ، یَا أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ.
(٣٣) ای بزرگتر از هر بزرگ، ای مهماننوازتر از هر مهماننواز، ای مهربانتر از هر مهربان، ای داناتر از هر دانا، ای فرزانهتر از هر فرزانه، ای دیرینهتر از هر دیرینه، ای بزرگتر از هر بزرگ، ای مهربانیات از هر مهربان مهربانتر، ای باشکوهتر از هر باشکوه، ای توانمند از هر توانمند.
﴿۳۴﴾ یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ، یَا عَظِیمَ الْمَنِّ، یَا کَثِیرَ الْخَیْرِ، یَا قَدِیمَ الْفَضْلِ، یَا دائِمَ اللُّطْفِ، یَا لَطِیفَ الصُّنْعِ، یَا مُنَفِّسَ الْکَرْبِ، یَا کاشِفَ الضُّرِّ، یَا مالِکَ الْمُلْکِ، یَا قاضِىَ الْحَقِّ.
(٣4) ای گذشتت کریمانه، ای نعمتت بزرگ، ای خیرت بسیار، ای فضلت دیرینه، ای مهربانیات همیشگی، ای ساختههایت دقیق، ای گرهگشای گرفتاری، ای برطرف کننده زیان، ای پادشاه هستی، ای داور راست و درست.
﴿۳۵﴾ یَا مَنْ هُوَ فِى عَهْدِهِ وَفِیٌّ، یَا مَنْ هُوَ فِی وَفائِهِ قَوِیٌّ، یَا مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ، یَا مَنْ هُوَ فِى عُلُوِّهِ قَرِیبٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى قُرْبِهِ لَطِیفٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى لُطْفِهِ شَرِیفٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى شَرَفِهِ عَزِیزٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى عِزِّهِ عَظِیمٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ، یَا مَنْ هُوَ فِى مَجْدِهِ حَمِیدٌ.
(٣5) ای آنکه در پیمانش وفادار است، ای آنکه در وفاداریاش نیرومند است، ای آنکه در قدرتش والاست، ای آنکه در والاییاش نزدیک است، ای آنکه در نزدیکیاش با مهربانی است، ای آنکه در مهربانیاش برجسته است، ای آنکه در برجستگیاش با توانمند است، ای آنکه در قدرتمندیاش بزرگ است، ای آنکه در بزرگیاش شکوهمند است، ای آنکه در شکوهش ستوده است.
﴿۳۶﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ یَا کافِى، یَا شافِى، یَا وافِى، یَا مُعافِى، یَا هادِى، یَا داعِى، یَا قاضِى، یَا راضِى، یَا عالِى، یَا باقِى.
(٣6) خدایا! از تو میخواهم به نامت ای کفایتکننده، ای درمانبخش، ای وفادار، ای تندرستی دهنده، ای راهنما، ای به دعوت کننده، ای داور، ای خشنود، ای بلندمرتبه، ای ماندگار.
﴿۳۷﴾ یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ خاضِعٌ لَهُ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ خاشِعٌ لَهُ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ کائِنٌ لَهُ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ مَوْجُودٌ بِهِ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ خائِفٌ مِنْهُ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ قائِمٌ بِهِ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ صائِرٌ إِلَیْهِ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ، یَا مَنْ کُلُّ شَىْءٍ هالِکٌ إِلّا وَجْهَهُ.
(٣٧) ای آنکه هر چیز برایش فروتن است، ای آنکه هر چیز برای او خوار است، ای آنکه هستی هر چیز از او است، ای آنکه هر چیز به او پدیدار است، ای آنکه هر چیز بهسوی او بازگشت میکند، ای آنکه هر چیز از او ترسان است، ای آنکه هر چیز به او برپاست، ای آنکه هر چیز بهسوی او دگرگون میشود، ای آنکه هر چیز همراه با ستایش او تسبیحگو است، ای آنکه هر چیز جز ذاتش نابود است.
﴿۳۸﴾ یَا مَنْ لَامَفَرَّ إِلّا إِلَیْهِ، یَا مَنْ لَامَفْزَعَ إِلّا إِلَیْهِ، یَا مَنْ لَامَقْصَدَ إِلّا إِلَیْهِ، یَا مَنْ لَامَنْجٰا مِنْهُ إِلّا إِلَیْهِ، یَا مَنْ لَایُرْغَبُ إِلّا إِلَیْهِ، یَا مَنْ لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِهِ، یَا مَنْ لَایُسْتَعانُ إِلّا بِهِ، یَا مَنْ لَایُتَوَکَّلُ إِلّا عَلَیْهِ، یَا مَنْ لَایُرْجىٰ إِلّا هُوَ، یَا مَنْ لَایُعْبَدُ إِلّا هُوَ.
﴿۱۰۰﴾ یَا حَلِیماً لَایَعْجَلُ، یَا جَوَاداً لَایَبْخَلُ، یَا صادِقاً لَا یُخْلِفُ، یَا وَهَّاباً لَایَمَلُّ، یَا قاهِراً لَایُغْلَبُ، یَا عَظِیماً لَایُوصَفُ، یَا عَدْلاً لَا یَحِیفُ، یَا غَنِیّاً لَایَفْتَقِرُ، یَا کَبِیراً لَایَصْغُرُ، یَا حافِظاً لَایَغْفُلُ، سُبْحانَکَ یَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ.
(١٠٠) ای بردباری که شتاب نکند، ای بخشندهای که بخل نورزد، ای راستگویی که تخلّف نکند، ای عطاکنندهای که خستگی نپذیرد، ای چیرهای که شکستناپذیر است، ای بزرگی که به وصف در نیاید، ای دادگری که ستم ننماید، ای توانگری که نیازمند نشود، ای بزرگی که کوچک نگردد، ای نگهداری که بیخبر نماند، منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس، فریادرس، ما را ای پروردگار از آتش رهایی بخش
دیدگاهها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.