کُتُب اَربعه یا اصول اربعه چهار کتاب حدیثی است که شیعیان آنها را معتبرترین منابع حدیثی خود می‌دانند. کتب اربعه عبارت‌اند از: الکافی، مَن لایَحضُرُه الفقیه، تهذیب الاحکام و الاِستِبصار. کتاب کافی نوشته کُلِینی و من لایحضره الفقیه تألیف شیخ صدوق است.

مهم ترین آثار امام رضا (ع) در ایام حیات پر برکتشان عبارتند از :

رسالهٔ ذهبیه

رسالهٔ ذَهَبیّه یا طِبُّ الرِّضا، رساله‌ای در طب و حفظِ سلامتی است که به‌دستورِ مأمون و به‌قلمِ علی بن موسی الرّضا نوشته

عُیونُ أخْبارِ الرّضا یا عیون الأخبار کتابی حدیثی درباره زندگی، آثار و روایات امام رضا(ع) نوشته شیخ صدوق (متوفای ۳۸۱ق) عالم دینی شیعه امامیه است. صدوق این کتاب را به پاس زحمات صاحب بن عباد

حضرت امام رضا علیه السلام می‌فرماید:

مَن سَألَ اللّه َ التَّوفیقَ و لَم یَجتَهِد فَقَدِ استَهزَأَ بِنَفسِهِ

هر کس از خدا توفیق بخواهد و تلاش نکند، خود را مسخره کرده است.

منبع: (میزان الحکمه، ح 2790 )

نقل است از امام رضا که فرمود:

الغَضَبُ مِفتاحُ کلِّ شَرٍّ.

خشم، کلید هر بدی است.

منبع: (مشکاة الأنوار، ص383، ح1266)

امام رضا علیه السلام می‌فرماید:

فِطرُک أخاک الصّائِمَ أفضَلُ مِن صیامِک.

افطاری دادن تو به برادر روزه دارت، فضیلتش بیشتر از روزه داشتن توست.

منبع: (مصباح المتهجّد، ص 626، ح 704 )

نقل است از حضرت علی بن موسی الرضا ،امام رضا که فرمود:

الطّیبُ مِن أخلاقِ الأَنبیاءِ.

به کار بردن بوی خوش، از اخلاق پیامبران است.

منبع: (الکافی، ج 6 ، ص 510 )

امام رضا (ع) فرمود:

مَن تَبَسَّمَ فی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ کتَبَ اللّهُ لَهُ حَسَنَةً؛ ومَن کتَبَ اللّهُ لَهُ حَسَنَةً لم یعَذِّبهُ.

هر کس به روی برادر مؤمنش لبخند بزند، خداوند، برایش یک ثواب می نویسد و کسی که خدا برایش ثوابی بنویسد، عذابش نمی کند.

منبع: (گزیده حکمت نامه رضوی، ص 250 )

از فرمایشات حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام است که:

إنَّ مِن حَقِّ المُؤمِنِ عَلَی المُؤمِنِ:المَوَدَّةَ لَهُ فی صَدرِهِ، وَالمُواساةَ لَهُ فی مالِهِ، وَالنُّصرَةَ لَهُ عَلی مَن ظَلَمَهُ، وإن کانَ فَیءٌ لِلمُسلِمینَ وکانَ غائِباً أخَذَ لَهُ بِنَصیبِهِ، وإذا ماتَ فَالزِّیارَةُ إلی قَبرِهِ، ولا یظلِمَهُ، ولا یغُشَّهُ، ولا یخونَهُ، ولا یخذُلَهُ، ولا یغتابَهُ، ولا یکذِّبَهُ...

از جمله حقوق مؤمن بر مؤمن، این است که در دل، او را دوست بدارد، با مالش به او کمک برساند، او را در برابر کسی که به وی ستم کند، یاری دهد، اگر مسلمانان غنیمت و خراجی داشتند و او غایب بود، سهم او را برایش بگیرد، هر گاه درگذشت، تا قبرش او را تشییع کند، به او ستم نکند، با او دغلی نکند، به او خیانت نکند، او را وا نگذارد، از او غیبت نکند، دروغگویش نشمارد...

منبع: (قضاء حقوق المؤمنین:ص35 ح45 )

مَن فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه ُ عَن قَلبِهِ یَومَ القِیامَهِ

هر کس اندوه مؤمنی را بزداید، خداوند در روز قیامت، غم از دلش می زداید.

منبع: (الکافی، ج 2، ص 200)