امام رضا علیه السلام می‌فرماید:

المُستَتِرُ بالسَّیئَةِ مَغفورٌ لَهُ.

پوشاننده گناه آمرزیده می گردد.

منبع: (الکافی، ج2 ، ص428 )

مَن فَرَّجَ مِن مُؤمِنٍ، فَرَّجَ اللّه ُ عَن قَلبِهِ یَومَ القِیامَهِ

هر کس اندوه مؤمنی را بزداید، خداوند در روز قیامت، غم از دلش می زداید.

منبع: (الکافی، ج 2، ص 200)

امام رضا (ع) فرمود:

لَیسَ مِنّا مَن تَرَکَ دُنیاهُ لِدِینِهِ و دِینَهُ لِدُنیاهُ

از ما نیست آن که دنیای خود را برای دینش و دین خود را برای دنیایش ترک گوید.

منبع: (بحار الأنوار، ج 78، ص 346 )

امام رضا علیه السلام می‌فرماید:

مَن جَلَسَ مَجلِسا یُحیی فیهِ أمرُنا، لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَموتُ القُلوُبُ.

هر که در مجلسی بنشیند که در آن یاد ما (اهل بیت) زنده می شود، قلبش، در روزی که قلب ها می میرند، نمی میرد.

منبع: (وسائل الشیعه، ج 44، ص 278 )

بیمارم و از دوست شفا می‌خواهم

از اهل کرم لطف و عطا می‌خواهم

مشهد برسم کنار هر گلدسته

هر چیز ندارم از رضا می‌خواهم

امام رضا (ع) می‌فرماید:

مَن أرادَ أن لایُؤذِیَهُ مِعدَتُهُ فَلا یَشرَب بَینَ طَعامِهِ ماءً

هر که می خواهد معده اش آزارش ندهد، در بین غذا آب نخورد.

منبع: (بحار الأنوار، ج 62، ص 323 )

امام رضا علیه السلام ،امام هشتم ،می فرماید:

« أَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ یَعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَةً، وَ الْمُذیعُ بِالسَّیِّئَةِ مَخْذُولٌ، وَالْمُسْتَتِرُ بِالسَّیِّئَةِ مَغْفُورٌ لَهُ ».

پنهان کننده کار نیک [پاداشش] برابر هفتاد حسنه است، و آشکارکننده کار بد سرافکنده است، و پنهان کننده کار بد آمرزیده است.

منبع:( الکافی ، ج2 ، ص428 )

با نام رضا به سینه‌ها گل بزنید

وز از سرشک به بارگاه او پل بزنید

خود گفته که هر وقت گرفتار شدید

بر دامن من دست توسل بزنید

شهری که استاد شهریار درباره امام هشتم ،حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام سروده است و مانند سایر اشعار استاد شهریار بسیار عارفانه و عاشقانه است:

دل‌ها که آرزوی امام رضا کنند

گویا زیارت علی مرتضی کنند

چون زنگ کاروان دل عشاق میطپد

چون زائران روانه به دارالرضا کنند

در حسرت طواف تو ای آشیان قدس

دلهای پر شکسته، چه پرها که وا کنند

هشتمین روز عجب حال دعایی دارم

حالت مشهدی و کرببلایی دارم

حرم امن خدا پنجره فولاد شماست

و خدا گفت که دیدی چه رضایی دارم؟

واقعا معرکه ای هست میان من و تو

عشق بازیست عجب حال و هوایی دارم

نفسم، خواب و خوراکم،همه ام هست ثواب

و بدانید که اینگونه خدایی دارم

ز خراسان بروم کرببلا جان بدهم

که گریزی بزنم میل سنایی دارم

روضه ای آمد و آمد شب هشتم یادم

رقص شمشیر ز اکبر چه نمایی دارد

ناگهان گفت حسین این چه مکرر شدن است؟

شکر بهر بدنت تکه عبایی دارم 

شعر از امیر حسام یوسفی