هر شب تنهایی یک فیلم به کارگردانی رسول صدرعاملی محصول سال ۱۳۸۶ است. این فیلم در سال ۱۳۸۸ به سینماها رفت و توانست رتبه نوزدهم را در جذب مخاطب کسب کند. پس از آن در سال ۱۳۸۸ از تلویزیون نیز پخش شد. به این فیلم نقدهای متعددی نوشته شده‌است.

با اوج‌گیری تمایلات مردم به امام هشتم شیعیان جهان (ع)، مامون خلیفه عباسی با دسیسه چینی، ایشان را مسموم و شهید کردند.

در مورد چگونگی شهادت امام رضا (ع)، دو روایت آمده است:

محمد بن سعد، از قدیمی ترین مورخان مسلمان ماجرای مسمومیت پیامبر اکرم (ص) را این گونه نقل می‌نماید: هنگامی که پیامبر (ص)، خیبر را فتح نموده و اوضاع به حالت عادی برگشت، زنی یهودی به نام زینب که برادر زاده مرحب بود که در جنگ خیبر کشته شد،

از عرفای بزرگ قرن سیزدهم و استاد سیر و سلوک مرحوم حاج شیخ حسنعلی رحمهٔ الله علیه در اواخر سلطنت فتحعلیشاه قاجار زندگی می کرده اند ...

قدوه السالکین مرحوم حاج محمد صادق مشهور به تخت فولادی از عرفای بزرگ قرن سیزدهم و استاد سیر و سلوک مرحوم حاج شیخ حسنعلی رحمة الله علیه در اواخر سلطنت فتحعلیشاه قاجار زندگی می کرده اند در اوایل جوانی به کار رنگرزی اشتغال داشته و به کمک چند شاگرد کارگاه رنگرزی را اداره میکرده اند

بنا بر قول شیخ طبرسی و ابن اثیر آخر ماه صفر سال ۲۰۳ هجری، روز شهادت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) است که در سنّ پنجاه و پنج سالگی، توسّط مأمون عبّاسی مسموم شدند.

ماه صفر دومین ماه قمری است که برای نام‌گذاری آن دو دلیل ذکر می‌شود:

حضرت ابی‌الحسن الرضا (علیه‌السلام) فرمودند:

سجده بعد از نماز فریضه به خاطر تشکر نمودن بنده است از خداوند متعال که او را موفق ساخت بر ادای واجب و انجام فریضه و کم‌ترین عبارتى که در آن مجزى مى‌باشد، آن است که دو مرتبه بگوید: «شکرا للَّه على ما وفّقنى له من خدمته و اداء فرضه»؛ «این سجده از من به جهت شکر خدا و تشکر از بارى تعالى است که مرا موفق نمود بر خدمتش و ادای واجبش»

شیخ ابن فهد در عده الداعی از حضرت امام رضا (علیه السّلام) نقل کرده که هر که بگوید در عقب نماز صبح این کلام را ،حاجتی طلب نکند مگر آنکه آسان شود برای او و کفایت کند حق تعالی آنچه را که مهم او است:

بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏

به نام خدا و درود خدا بر محمد و آل او

(وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا)[1]

و کار خود را به خدا مى‏ گذارم که او به حال بندگان بصیر است پس خدا حفظ کرد هر بدى را که مکر دشمنان بر انگیزد

(لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ‏

و خدایى جز تو اى ذات یکتا نیست پاک و منزهى تو و من از ستمکارانم

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ‏)[2]

پس ما دعاى او را مستجاب کردیم و او را از دریاى غم نجات دادیم و اینچنین مؤمنان را نجات خواهیم داد

(حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ)[3]

خدا ما را کافى است و او بهترین وکیل است به نعمت خدا و فضل خدا چنان برخوردار شوند که دیگر هیچ بدى به آنها نرسد

مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ‏

آنچه خدا خواست مى‏ شود و هیچ قدرت و توانایى جز قدرت خدا نیست

مَا شَاءَ اللَّهُ لاَ مَا شَاءَ النَّاسُ‏

آنچه خدا خواست مى‏ شود نه آنچه مردم بخواهند

مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ‏

آنچه خدا خواست مى ‏شود هر چند مردم نخواهند

خداى روزى دهنده مرا کافى از روزى خواران است خدایى که پروردگار عالم است مرا کافى از دیگران است

حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی‏

کافى است آنکه مرا کافى است کافى است آنکه همیشه مرا کافى است

حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ

کافى است آنکه تا بوده ‏ام و هستم مرا کافى است کافى است مرا خداى یکتایى که جز او خدایى نیست

عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ‏

بر او توکل کرده ‏ام و اوست پروردگار عرش با عظمت

دختران امام موسی کاظم:

فاطمه کبری معروف به حضرت معصومه سلام الله علیها

فاطمه صغری معروف به بی‌بی هیبت

حکیمه دختر امام کاظم

رقیه بنت موسی بن جعفر

ام‌أبیها بنت موسی بن جعفر

رقیه صغری بنت موسی بن جعفر

کلثوم بنت موسی بن جعفر

ام‌ جعفر بنت موسی بن جعفر

لبابه بنت موسی بن جعفر

زینب بنت موسی بن جعفر

خدیجه بنت موسی بن جعفر

علیه بنت موسی بن جعفر

آمنه بنت موسی بن جعفر

حسنه بنت موسی بن جعفر

بریهه بنت موسی بن جعفر

عایشه بنت موسی بن جعفر

ام سلمه بنت موسی بن جعفر

میمونه بنت موسی بن جعفر

ام‌کلثوم بنت موسی بن جعفر 

سبط بن جوزی اسامی چهار فاطمه (فاطمه کبری، فاطمه صغری، فاطمه وسطی و فاطمه اخری)، ام فروه، اسماء، اسماء صغری و محموده را نیز به عنوان دختران او ذکر کرده است.

پسران موسی کاظم علیه السلام:

علی بن موسی معروف به امام رضا علیه‌السلام، امام هشتم شیعیان

ابراهیم بن موسی بن جعفر ملقب به ابراهیم جزاز

احمد بن موسی بن جعفر معروف به شاهچراغ

اسحاق بن موسی بن جعفر

حسین بن موسی بن جعفر (ع)

حمزة بن موسی الکاظم (ع)

زید پسر امام کاظم (ع) معروف به زید النار

عبدالله بن موسی بن جعفر، معروف به عبدالله عَوکَلانی

قاسم بن موسی بن جعفر

محمد بن موسی بن جعفر، سید میر محمد عابد

اسماعیل بن موسی بن جعفر

هارون بن موسی بن جعفر

عباس بن موسی بن جعفر

جعفر بن موسی بن جعفر

عبیدالله بن موسی بن جعفر

حسن بن موسی بن جعفر

فضل بن موسی بن جعفر 

همچنین سبط بن جوزی عقیل، عبدالرحمن، عمر و یحیی را نیز به عنوان پسران موسی بن جعفر ذکر کرده است.

سلیمان بن موسی بن جعفر

عمامه پرانی در واقع خشم فروخورده مردم ایران است نسبت به بی عدالتی و اوضاع بد اقتصادی...

به بیان دیگر مردم روحانی ها را سبب و علت وضعیت معیشتی موجود و بی عدالتی حاکم در بخش های مختلف کشور می‌دانند.

همچنین عملکرد بد مسئولان کشور در برابر بانوان بی حجاب و بد حجاب و توسل به ضرب و شتم و زور هم دیگر عوامل مخفی این اقدام است.

چنانچه بسیاری از افراد در شبکه های اجتماعی علت این امر را محرک بودن لباس روحانیت عنوان کرده اند و به نوعی مقابله به مثل است.

جرم انگاری برای عمامه پرانی به نوعی رسمیت دادن به این حرکت است و موجب تشدید و بیشتر شدن این کار در جامعه می‌شود.

دولت نمی‌تواند برای عمامه هر روحانی یک محافظ بگذارد و عملا جرم انگاری در واقع رسمی نمودن اینکار در نزد عموم جامعه است.

به نظرم به جای جرم انگاری برای عمامه پرانی بهتر است وضعیت فعلی کشور از لحاظ اقتصادی و از لحاظ عدالت مورد بررسی و تجدید نظر قرار گیرد.

والله اعلم!